Δ. ΜΟΥΤΣΗΣ

Από τους σημαντικότερους συνθέτες της γενιάς, που ξεπήδησε στα μέσα του ΄60, συνεχίζοντας τον δρόμο που είχαν ανοίξει ο Χατζιδάκις και ο Θεοδωράκης.

Σπούδασε βιολί και πήρε κλασσική μουσική παιδεία, παρότι από φτωχή οικογένεια.


Η επαφή του με το λαϊκό τραγούδι και τον Μάρκο Βαμβακάρη θα τον βάλει σ΄έναν κόσμο, που μέχρι τότε, αγνοούσε. Δουλεύοντας ως μουσικός σε ηχογραφήσεις αρκετών έργων του Χατζιδάκι, θα προκαλέσει το ενδιαφέρον του συνθέτη, που διαισθανόμενος το ταλέντο του, τον παροτρύνει να συνεργαστεί με τον ποιητή Ν. Γκάτσο.


Το 1968, ο Μούτσης, μπαίνει δυναμικά στο χώρο του λαϊκού τραγουδιού με μιά σειρά σπουδαίων τραγουδιών ( «Ελευσίνα», «Αύριο πάλι», «Μη μου χτυπάς τα μεσάνυχτα τη πόρτα» κ. ά. ). Κορυφαία στιγμή το ΄72, ο «Άγιος Φεβρουάριος», σε ποίηση Μάνου Ελευθερίου, με τον Δ. Μητροπάνο και τήν Π. Σαλπέα.


Οι συνεργασίες του μέ τραγουδιστές, όπως : Γ. Μπιθικώτσης, Σ. Κόκκοτας, Β. Μοσχολιού (και : Δ. Γαλάνη, Μ. Μητσιάς φυντανάκια τότε) και με στιχουργούς όπως ο Λ. Παπαδόπουλος, πλάι στο Γκάτσο και τον Ελευθερίου, τον καθιερώνουν, σε μιά εποχή ιδιαίτερα δημιουργική για την ελληνική μουσική.




--------------------------------------------------------------------------------
Το ΄74 ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στη πορεία του αλλά και στο τραγούδι γενικότερα, με την : «Τετραλογία». Εισάγει ηλεκτρονικούς ήχους- μπολιάζοντας το λαϊκό με το σύγχρονο- μελοποιόντας Καβάφη και Σεφέρη.
--------------------------------------------------------------------------------


Τα επόμενα χρόνια ψάχνει τις ισορροπίες του στην σύνθεση και το τραγούδι («Μαρτυρίες», «Εργατική Συμφωνία», «Δρομολόγιο») μέχρι το1980, που επηρρεασμένος απο τραγουδοποιούς της τότε ρόκ μουσικής (Bob Dylan) ανοίγει νέο κεφάλαιο στη πορεία του, με μιά σειρά προσωπικών καταθέσεων. Επωμίζεται το ρόλο του τραγουδιστή και του στιχουργου, υποστηρίζοντάς τα -με άποψη- ως σήμερα.


Αυτές οι δύο δεκαετίες θά δώσουν μερικά έξοχα τραγούδια, αρχής γενομένης με το «Φράγμα», σε στίχους Κ. Τριπολίτη, και μιά εξαιρετική Σ. Μπέλλου στα λαϊκά κομμάτια (1980 ). Ακολουθούν : «Ενέχυρο» (1984), «Νά» (1988), «Για πούλημα λοιπόν» (1994), με μόνη ενδιάμεση συνεργασία με την Ν. Μούσχουρη, που, σχεδόν αποκυρήσει αργότερα.


Το 1999 επιστρέφει ανακεφαλαιόνοντας την τριαντάχρονη καριέρα του με μία συναυλία στο Ηρώδειο που ηχογραφείται, και την δεδηλωμένη επαναδραστηριοποίηση του μέ νέα τραγούδια. Ερμηνευτής ένας παλιός του συνεργάτης: ο Δ. Μητροπάνος.

Σχετικοί δίσκοι στο δισκοπωλείο:

-Δ. Μούτσης: Αγιος Φεβρουάριος - 1999
-Δ. Μούτσης: Ηρώδειο Ζωντανή Ηχογράφηση - 1999
-Δ. Μούτσης: Για Πούλημα Λοιπόν - 1998
-Δ. Μούτσης: Μεγάλες Ερμηνείες - 1995
-Δ. Μούτσης: Τα Μεγάλα Τραγούδια - 1994
-Δ. Μούτσης: Τα Κλασσικά Του Δήμου Μούτση - 1990
-Δ. Μούτσης: Ταξιδιώτης - 1990
-Δ. Μούτσης: Φράγμα - Ενέχυρο - 1988
-Δ. Μούτσης: Nα! - 1987
-Δ. Μούτσης: Εκτελέσεις - 1987
-Δ. Μούτσης: Ενέχυρο - 1983
-Δ. Μούτσης: Φράγμα - 1981
-Δ. Μούτσης: Χρυσές Επιτυχίες - 1980
-Δ. Μούτσης: Το Δρομολόγιο - 1979
-Δ. Μούτσης: Τετραλογία - 1975
-Δ. Μούτσης: Μαρτυρίες - 1974
-Δ. Μούτσης: Εργατική Συμφωνία - 1973
-Δ. Μούτσης: Στροφές - 1973
-Δ. Μούτσης: Πρώτη Εκτέλεση - 1973
-Δ. Μούτσης: Συνοικισμός A’ - 1972


Στο παράθυρό σου αγναντεύοντας.
F# D#mG#m
Σε πελάγη μακρινά ταξιδεύαμε
G#m G# C#
Με βοριά και με νοτιά και τα λέγαμε
F# A#m B A#m
Τώρα στο παράθυρο αγναντεύοντας | 2x
F# C# F# Am#C# F#
γέμισαν τα δυο μου μάτια θά-λασσα | 2x

Βράδιαζε, ξημέρωνε, πρίμα στον καιρό
και τραγούδια λέγαμε για το γυρισμό
Τώρα στο παράθυρο αγναντεύοντας | 2x
γέμισαν τα δυο μου μάτια θάλασσα | 2x

Μια φυσαρμόνικα που κλαίει

Bm F#
Μια φυσαρμόνικα που κλαίει
Bm F#
με την ανάσα ενός παιδιού
A F#
Σημάδι τούτου του καιρού
A F#
που μας φοβίζει και μας καίει
Bm F#
Μια φυσαρμόνικα που κλαίει
Bm F#
είν’ η δική μας παρουσία
A F#
Τον ύμνο ακούγοντας να λέει
A F#
χαίρε, ω χαίρε Ελευθερία

Κι είν’ οι φωνές στον αέρα, αλήθεια ποια είναι η αλήθεια
Έτσι που ζεις από συνήθεια μια μέρα ακόμα και μια μέρα
Κι ουρανός που μας σκεπάζει μια φυσαρμόνικα που κλαίει
Κι εμείς ανυποψίαστοι κι ωραίοι
μέσα στο θαύμα που βουλιάζει
Λίγοι καλοί κι αυτοί μοιραίοι παραιτημένοι κατά βάθος
Ω, με πόση ένταση και πάθος γίνονται πρώτοι οι τελευταίοι

Μια φυσαρμόνικα που κλαίει ακολουθώ τα βήματα σου
Μέσα στην ερημιά του κόσμου κι έρχομαι πλάι εκεί κοντά σου

Ο χάρος βγήκε παγανιά.
F# Bm G D E F#

A F# A F#
O χάρος βγήκε, βγήκε παγανιά
A F#A F#
μέσ’ την δική-ή μου γειτονιά
F# Bm
κι από τον πολύ συλλογισμό | 2x
A G F# A F#
έχασε τον λογαριασμό | 2x

Bm F# Bm
Κι από μια πόρτα χαμηλή
Bm F# Bm
κι από μια σκοτεινή αυλή
A
βγήκε κλεφτά, κλεφτά ο σιδεράς | 2x
D F# Bm
ο σιδεράς και τού είπε λόγια της χαράς | 2x
A G F# A F#
O χάρος βγήκε, βγήκε παγανιά
A F#A F#
μες την δική-ή μου γειτονιά

O χάρος βγήκε παγανιά και θέρισε μια γειτονιά
κι έγινε μαύρος ουρανός κι ανεμοζάλη και καπνός ] 2x

Κι από μια πόρτα χαμηλή...